Sushi Naka Naka - Wrocław, Legnicka

Dwa ogłoszenia parafialne na początek. Po pierwsze, to będzie jedyny wpis w tym tygodniu, bo jadę w delegację. Po drugie, wygląda na to, że zgodnie z moimi przewidywaniami (i oczekiwaniami) Orient Express na Pułaskiego trafił szlag. W tym samym miejscu ogłasza się teraz suszarnia pod nazwą Red Dragon (nawet nie ma strony WWW, witamy w XXI wieku). Po poprzedniej wizycie w tym miejscu poczekam na opinie bardziej odważnych - nie mam zamiaru ryzykować zatrucia, jeśli zmienił się tylko szyld (menu cośkolwiek podobne, a opinie o daniach z dowozem marniutkie).

Byliśmy w sobotę, po południu, przetestować nowo otwartą, drugą lokalizację Naka Naka. Mamy bliżej, z lepszym dojazdem (Zwycięska bywa zakorkowana nawet poza szczytem) i parkingiem (przed samym lokalem bywa pełno, ale obok jest duży parking Kauflandu) - byłoby fajnie, gdyby okazało się, że restauracja trzyma poziom z Ołtaszyńskiej (o której pisałem tu i tu). Miejsce ma potencjał, wokół kupa biur, więc pewnie się utrzyma - jednak żeby klienci przychodzili również w weekendy i wieczorami, trzeba się trochę postarać. A konkurencja jest spora, Naka Naka dzieli wejście z pizzerią (w której wiatr hulał), tuż obok jest Petra Gyros (prawie pełna, choć jedzenie wygląda jak błoto z warzywami - ale jadłem tam kiedyś, i było, jak na gyrosiarnię, smacznie), naprzeciwko jest spora trattoria (jedliśmy tam z Robaczkiem pizzę parę tygodni temu - była bardzo dobra), a tuż obok Magnolia i pełno fastfudów. I pewnie mnóstwo innych miejsc, których nie zarejestrowałem.

Lokal jest nieco mniejszy, niż ten na Ołtaszyńskiej, wystrój ma zrobiony na to samo kopyto (na szczęście nie ma tych kiczowatych laleczek), ale jest trochę mniej przytulny. Toaleta jest urządzona dość nieszczęśliwie (po myciu rąk nolens volens kapie się na podłogę i kosz na ręczniki - w tej roli kosz na pranie), ale czysta. Lokal był wypełniony w mniej więcej jednej trzeciej. Oshibori tym razem nie dostaliśmy. W menu jest więcej dań na ciepło, niż w drugiej lokalizacji - widocznie zaplecze kuchenne na to pozwala. Jedliśmy tylko maki.

Co nam się podobało:

• ryż w idealnej temperaturze; widać, że robią go na bieżąco (bo że obsługa przechodzi od czasu do czasu z misą dla picu, to nie wierzę);
• lepsza prezentacja potraw - po prostu wyglądało to ładniej, niż na Ołtaszyńskiej;
• z dokładnością do szczegółów poniżej wszystko było świeże i smaczne;
• majonez - bardzo dobry, choć trzeba go szybko jeść, bo umiera (wysycha i ciemnieje) w oczach (ale to dobrze o nim świadczy).

Co nam się podobało mniej:

• majonez - ponad połowa maki miała majonez w sobie lub na sobie;
• wasabi - w rolkach było niewyczuwalne, a na jednym z talerzy podane tuż obok ozdobnych kiełków, z którymi się zmieszało;
• krewetki - nie rozumiem, dlaczego suszarnie w Polsce upierają się przy karmieniu swoich klientów rozmrożoną ciapą - nie jesteś w stanie dostać świeżego produktu, to nie używaj go w ogóle;
• czekadełko - czekaliśmy na nie tak długo, że zaczęliśmy mieć wątpliwości, czy w ogóle się pojawi; widać obsługa ma lekki kłopot z priorytetyzacją, bo cztery plasterki marynowanej rzodkwi i trochę gloniastej sałatki można podać w mgnieniu oka.

Co nam się nie podobało:

• tuńczyk - jakieś żałosne, błoniaste ogryzki, które radośnie powłaziły mi między zęby; ja rozumiem, że produkt drogi, i szkoda wyrzucać, ale może takie ochłapki to na zupę, albo coś?
• rolki z łososiem teriyaki - przyjmuję do wiadomości, że wiele suszarni daje w ten sposób drugie życie rybie, która przestała nadawać się do podania na surowo, ale polewanie sosem teriyaki gotowych maki i wszystkiego naokoło to już lekka przesada - rolki stoją w wodzie, nori nasiąka, bleee.

Podsumowując, wydaje mi się, że trzeba dać restauracji trochę czasu na dotarcie się (albo na totalną obsuwę) - na razie pozostaniemy przy oryginalnej lokalizacji. Nasz obiad na zdjęciu poniżej.